De ziekte van Andrews-Barber noemt men ook wel pustulosis palmoplantaris. Het komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Het ontstaat meestal bij mensen van middelbare leeftijd die roken en lijkt op een variant van psoriasis.

Oorzaak; Er is hier niet veel over bekend.
Auto-immuunfactoren kunnen een oorzaak zijn; dit betekent dat het afweersysteem het eigen lichaam aanvalt en een ontsteking veroorzaakt.
Zweten, stress, roken, infecties en bepaalde soorten geneesmiddelen zijn mogelijk factoren die mede zorgen voor het ontstaan van de ziekte van andrews-barber.
Het duurt vrij lang en komt en gaat zonder dat je het verwacht.

Kenmerken;
steriele pusbultjes op de handen en  voeten.
Het zit vaak aan beide handen of voeten, maar kan ook alleen op één hand of voet zitten.
Deze pusbultjes zijn 1 tot 10 millimeter groot.
Wanneer de pusbultjes weggaan, blijven er bruine vlekjes te zien met dikkere huid.
Rond de pusbultjes is het vaak rood en is de huid dikker en schilferig. Vaak jeukt of brandt het.
Er kunnen scheurtjes in de huid ontstaan, wat kan bloeden en pijn gaan doen.
Lopen wordt steeds pijnlijker en de handen doen steeds meer pijn bij vastpakken.

De nagels kunnen ook aangetast zijn en er kunnen psoriasis-achtige plekken op de rest van de huid ontwikkelen.
Gewrichten zullen ontstoken kunnen raken.
Door een dokter wordt een diagnose gesteld maar wordt er soms eerst een schimmelinfectie uitgesloten.

Behandeling;
bestaat uit hormoonzalf, lichttherapie, retinoïden (lijkt op vitamine A), cyclosporine of methotrexaat.
Ook is teerzalf, ditranol 0,25% DMB en neotigason te gebruiken. De behandelingen werken niet bij iedereen en/of bij elke huid.

Bij de ziekte van Andrews-Barber is het goed om de huid vet te houden. zo kunnen er geen kloven in de huid ontstaan. Het is gezonder bij deze ziekte te stoppen met roken en geen chemische schoonmaakmiddelen te gebruiken die direct op de huid komen.

De ziekte van Andrews-Barber is zeer zeldzaam echter heb ik het in mijn praktijk bij twee los van elkaar staande cliënten al gezien.
Mijn advies is altijd om naar uw eigen huisarts te gaan die de nodige medicijnen dan wel zalf voorschrijft.